به گزارش اقتصاد کشور ؛ خدایار خاشع، دبیر انجمن شرکت‌های سرمایه‌گذار در آزادراه‌ها، در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری ترابران، درباره تخصیص بخشی از منابع حاصل از عوارض آزادراه‌ها به حمل و نقل ریلی عنوان کرد که اگر قرار باشد که عوارض از آزادراه‌ها خارج شود، یک دید کاملا اشتباهی است.
او افزود: «ما ۳ هزار کیلومتر آزادراه داریم که بر اساس آمار سال ۱۴۰۲، آزادراه‌ها باعث ۶۶۷ میلیون دلار صرفه‌جویی در سوخت شدند. اگر دولت این پول را به صورت سرمایه‌گذاری مجدد و رسیدگی، به خود آزادراه‌ها برگرداند یک سیکل مثبت برای صرفه‌جویی بهتر شکل می‌گیرد، کیفیت راه‌ها بیشتر می‌شود و رفاه بیشتری عاید مردم می‌شود.»
صرفه‌جویی در سوخت ۲۰ درصد مزایای آزادراه‌هاست
خاشع با عنوان اینکه آزادراه‌ها مزایای زیادی دارند و صرفه‌جویی سوخت صرفا ۲۰ درصد صرفه‌جویی آن است، اظهار کرد: «در شرایطی که مردم زیر بار آلودگی خفه می‌شوند، ۶۶۷ میلیون دلار صرفه‌جویی در سوخت یعنی چیزی حدود ۹۰۰ میلیون لیتر مصرف سوخت کمتر. وقتی ۹۰۰ میلیون لیتر در مصرف سوخت صرفه‌جویی می‌شود یعنی به همان میزان آلودگی در هوا کمتر خواهد شد.»
او افزود: «مزایای آزادراه‌ها باعث می‌شود که آلودگی هوا کاهش پیدا کند و در وقت مردم صرفه‌جویی بسیاری شود. سال گذشته آزادراه اصفهان – شیراز افتتاح شد و طول مسیر را به نصف کاهش داد، به صورتی که مسیر ۵ ساعته به ۲.۵ ساعت رسید. به این ترتیب، حدود ۳۰ هزار خودرو روزانه ۲.۵ ساعت صرفه‌جویی می‌کنند.»
دبیر انجمن شرکت‌های سرمایه‌گذار در آزادراه‌ها درباره دیگر مزایا گفت: «از همه مهم‌تر افزایش ایمنی مردم است، متاسفانه بر اثر تصادفات سالانه بالغ بر ۲۰ هزار نفر کشته و بیش از ۸۰۰ هزار نفر مجروح می‌شوند.»
او با تاکید بر اینکه دولت باید این پولی را که حاصل صرفه‌جویی آزادراه‌ها بوده است به خود آزادراه‌ها اختصاص دهد تا این سیکل مثبت تکرار شود، خاطرنشان کرد: «اگر پول آزادراه‌ها به خودشان برگردد، مردم و سرمایه‌گذاران بیشتری وارد چرخه سرمایه‌گذاری می‌شوند و آزادراه‌های جدیدی ساخته می‌شود و همه اینها یک نکته مثبتی است که منافعش به مردم و دولت برمی‌گردد.»
قوانین موجود اجرا نمی‌شوند
دبیر انجمن شرکت‌های سرمایه‌گذار در آزادراه‌ها همچنین بیان کرد: «نرخ آزادراه‌های موجود باید افزایش پیدا کند ولی در واقعیت، مطابق قانون مواردی برای عوارض پیش‌بینی شده که همه این بار افزایش به مردم تحمیل نشود؛ اما متاسفانه دولت این بار را یا به سرمایه‌گذار تحمیل می‌کند یا به مردم ولی ما انتظار داریم که موارد دوجانبه دیده شود. ما می‌گوییم نیازی به قانون جدید نداریم و همین قوانین موجود می‌توانند کمک کنند نرخ کمتری به مردم تحمیل شود در صورتی که نرخ اکنون بسیار کمتر از نرخ واقعی است ولی خود قانون برای کاهش ریسک و برگشت سرمایه، علاوه بر عوارض، موارد دیگری نیز پیش‌بینی کرده است.»
او درباره این قوانین عنوان کرد: «اولا تبصره ۵ قانون مشارکت می‌گوید که دولت نباید درآمد آزادراه‌هایی که سرمایه‌گذاری آن مستهلک شده و سرمایه‌گذار قبلی تحویل دولت داده است، برای خود بردارد بلکه باید صرف پرداخت به آزادراه‌هایی، مانند آزادراه تهران- ساوه شود که درآمد کمتری دارند.»
دبیر انجمن شرکت‌های سرمایه‌گذار در آزادراه‌ها درباره قوانین افزود: «ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید می‌گوید که از محل صرفه‌جویی سوخت باید به سرمایه‌گذاران پول داده شود. همچنین ما بالای ۱۵ هزار میلیارد تومان جرایم رانندگی داریم که ۱۰ هزار میلیارد تومانش باید صرف راهداری کشور شود. متاسفانه از این محل‌ها نیز کمک چندانی نمی‌شود و سبب می‌شود با راه‌های بی‌کیفیت، مردم زیادی کشته شوند.»
شکل‌گیری بی‌سلیقگی و محاسابات غلط در دولت‌ها
خاشع تصریح کرد که برای مثال ۲ سال برای نگهداری راه‌ها کوتاهی می‌کنیم و در این مدت هزینه‌ها با قیمت ثابت ۸ برابر می‌شوند که دولت هم این هزینه را می‌دهد.
او با بیان اینکه یک بی‌سلیقگی و محاسبات غلطی در دولت‌هایمان شکل گرفته، اظهار کرد: «دولت سال‌هاست به آزادراه زنجان – تبریز که یک آزادراه ۲۸۵ کیلومتری مهم است، نرسیده است و استانداران و فرمانداران و دادستانی که در مسیر بودند فکر می‌کردند که اگر چندسال اجازه افزایش قیمت عوارض آزادراه بستان‌آباد را ندهند، به مردم لطف می‌کنند اما در واقعیت لطفی نکردند و آن آزادراه تقریبا از بین رفت. حالا هم با عجله گفتند که این آزادراه باید تعطیل شود و دولت ۲۰۰۰ میلیارد تومان باید به آن بدهد. اکنون دولت تاوان کار کسانی که حکم تعطیلی آن را دادند، می‌پردازد ولی در همان زمان اگر از مردم عوارض بیشتری گرفته می‌شد، این مشکل با یک دهم هزینه فعلی حل می‌شد.»
دبیر انجمن شرکت‌های سرمایه‌گذار در آزادراه‌ها در نهایت خاطرنشان کرد: «برخی فکر می‌کنند که به مردم لطف می‌کنند در صورتی که در واقع به مردم ظلم شده است. آنها روزی باید پاسخگو باشند.»
